Ik stem ook op Renske
WvW Ontopic #2
-
ArjendeJong
- Site Admin
- Berichten: 94
- Lid geworden op: 01-06-2012 15:52
De avond was bijna begonnen en de koning had zich al helemaal uitgedost om zich in het openbaar te vertonen. Hij liep naar het plein en zag daar het lijk van een onthoofde Jelte, naja dacht de koning, is Jelte maar, zijn we ook van het vreselijke gefluit af. Maar goed dacht Arjen, laten we maar beginnen met de stemmen te tellen. Hij keek heel vluchtig in de stembox en zag alleen maar stemmen op Renske, dus zonder te aarzelen riep hij Renske naar voren, want Arjen was eigenlijk heel moe en wilde vanavond vroeg op bed. De beul, Regina, stond ook al start klaar op het schavot. De koning vroeg aan Renske heb je nog laatste woorden? Ze wilde wat zeggen, Renske zei daarop: 'Zorg goed voor mijn kitté..' en daar rolde het hoofd van Renske op het schavot, want Regina was eveneens zeer ongeduldig. Het lichaam van Renske veranderde ook! Ze was ook een wolf! Regina was de heldin van de dag! 2 Wolven in een zeer korte periode! De koning zei: "Moge Pater nostra u zegenen in deze nacht! De beschermengelen van God, staan aan de zijde van u! Dat was even een stukje voor de Christenen, nu een stukje voor de Agnosten, veel succes in deze nacht en doe je deur goed op slot!"
!Renske was een apostaat een wolf dus!
Het is nacht tot zondag, 9 maart, 22:00!
!Renske was een apostaat een wolf dus!
Het is nacht tot zondag, 9 maart, 22:00!
Homo sapiens non urinat in ventum
-
ArjendeJong
- Site Admin
- Berichten: 94
- Lid geworden op: 01-06-2012 15:52
-
ArjendeJong
- Site Admin
- Berichten: 94
- Lid geworden op: 01-06-2012 15:52
In de diepe nacht had de koning een theaterspektakel georganiseerd om deze zware tijd nog enige goedheid te bieden. Vele burgers van Wakkerdam waren ook aanwezig en zaten veilig achter slot en grendel.
Het grommen klonk nog niet als een volgroeide wolf, het huilen eveneens. Maar de honger was wel te vergelijken met een weerwolf. Het welpje sloop stilletjes door steegjes van het dorp. Het hoorde de liederen vanuit het slot van de koning, mooi dacht hij* aangezien ook alle nachtwakers ook aanwezig waren bij het stuk, kon de kleine wolf vannacht zijn slag slaan. Toen hij de hoek omging zag hij een hutje met de deur open en met de kaarsen brandend. Hij bleef uit het zicht en hield de deurpost in de gaten, totdat er een weerwolf naar binnen liep. Eindelijk dacht de welp een broeder, een soortgenoot! Na zo'n lange tijd gescheiden te zijn van zijn warme roedel, kon hij eindelijk weer terug! Net voordat het wolfje dol gelukkig er naar toe wilde rennen, zag hij ook een vrouwmens naar binnen lopen en ze had een zwaard bij haar. Het welpje werd helemaal bang, zijn broeder zou nu elk ogenblik worden vermoord, hij aarzelde geen moment en ging het hutje ook binnen. Daar zag hij de weerwolf en dat rare mensen-ding, de welp wilde zich bewijzen tegen de volwassen weerwolf. Hij maakte zich groot en probeerde moedig te grommen. "Niet doen!" snauwde de grote, maar het welpje dacht: 'Ik kan dit alleen aan!' en besprong de vrouw, hij drukte haar omver en beet in haar hals. Het lichaam rilde nog even na. Kwispelend stond het welpje op de overwonnen vrouw en keek naar de grote wolf. Maar de weerwolf was niet blij, zeker niet, hij keek zeer bedroefd. Hij liep naar het lichaam van de vrouw, pakte haar zwaard en sprak de woorden: 'Zelfs de grootste, sterkste of wijste schepsels kunnen niet ontsnappen aan 2 dingen in het leven, de dood en de liefde, de een zeer gehaat, de ander zeer geliefd, de een de pijnlijke waarheid, de ander een goddelijke leugen.' En stak het zwaard in zijn lichaam en viel dood neer.
(* = ik zeg dat het een hij is in het verhaal, maar in RL kan het evengoed een zij zijn.)
De lunch mislukt van de grote wolven
De welp eet Eline op, zij was ooggetuige,
maar ook geliefde van Peter Sven, hij was ketter en een wolf
Het is dag tot 11 maart, 22:00, maandag
Het grommen klonk nog niet als een volgroeide wolf, het huilen eveneens. Maar de honger was wel te vergelijken met een weerwolf. Het welpje sloop stilletjes door steegjes van het dorp. Het hoorde de liederen vanuit het slot van de koning, mooi dacht hij* aangezien ook alle nachtwakers ook aanwezig waren bij het stuk, kon de kleine wolf vannacht zijn slag slaan. Toen hij de hoek omging zag hij een hutje met de deur open en met de kaarsen brandend. Hij bleef uit het zicht en hield de deurpost in de gaten, totdat er een weerwolf naar binnen liep. Eindelijk dacht de welp een broeder, een soortgenoot! Na zo'n lange tijd gescheiden te zijn van zijn warme roedel, kon hij eindelijk weer terug! Net voordat het wolfje dol gelukkig er naar toe wilde rennen, zag hij ook een vrouwmens naar binnen lopen en ze had een zwaard bij haar. Het welpje werd helemaal bang, zijn broeder zou nu elk ogenblik worden vermoord, hij aarzelde geen moment en ging het hutje ook binnen. Daar zag hij de weerwolf en dat rare mensen-ding, de welp wilde zich bewijzen tegen de volwassen weerwolf. Hij maakte zich groot en probeerde moedig te grommen. "Niet doen!" snauwde de grote, maar het welpje dacht: 'Ik kan dit alleen aan!' en besprong de vrouw, hij drukte haar omver en beet in haar hals. Het lichaam rilde nog even na. Kwispelend stond het welpje op de overwonnen vrouw en keek naar de grote wolf. Maar de weerwolf was niet blij, zeker niet, hij keek zeer bedroefd. Hij liep naar het lichaam van de vrouw, pakte haar zwaard en sprak de woorden: 'Zelfs de grootste, sterkste of wijste schepsels kunnen niet ontsnappen aan 2 dingen in het leven, de dood en de liefde, de een zeer gehaat, de ander zeer geliefd, de een de pijnlijke waarheid, de ander een goddelijke leugen.' En stak het zwaard in zijn lichaam en viel dood neer.
(* = ik zeg dat het een hij is in het verhaal, maar in RL kan het evengoed een zij zijn.)
De lunch mislukt van de grote wolven
De welp eet Eline op, zij was ooggetuige,
maar ook geliefde van Peter Sven, hij was ketter en een wolf
Het is dag tot 11 maart, 22:00, maandag
Homo sapiens non urinat in ventum
-
Jellemeisterrrr
- Baas
- Berichten: 7
- Lid geworden op: 01-06-2012 21:34